Παραδοσιακά τζάκια

Υλικά κατασκευής πέτρινης εστίας

Τα παραδοσιακά τζάκια κατασκευάζονται από μαντέμι, μέταλλο ή πυρότουβλα και πυρίμαχα τσιμέντα. Το μαντέμι είναι ανθεκτικότερο υλικό και ακτινοβολεί μεγαλύτερη ποσότητα θερμότητας στο χώρο, ενώ τα πυρότουβλα αποτελούν ένα οικονομικότερο υλικό.

Τα τζάκια που είναι κατασκευασμένα με πυρότουβλα είναι κυρίως διακοσμητικά και ανάβονται σπανιότερα καθώς δεν έχουν μεγάλη θερμική απόδοση. Ως προς την κατασκευή τους, τα παραδοσιακά τζάκια μπορεί να είναι πολύπλευρα, πρισματικά, κυκλικά ή δίπλευρα, ανάλογα με τον τρόπο που είναι τοποθετημένα τα τοιχία που περιβάλλουν την εστία καύσης.

Κατασκευή παραδοσιακού τζακιού

Το παραδοσιακό τζάκι είτε κτίζεται επί τόπου με πυρότουβλα ή έρχεται προκατασκευασμένο με πυρότουβλα ή μαντέμι. Η διαδικασία κατασκευής ενός παραδοσιακού τζακιού είναι ιδιαίτερα σύνθετη, με κυριότερο παράγοντα επιτυχίας την σωστή κατασκευή της καμινάδας, το ύψος της οποίας θα πρέπει να είναι τέτοιο που να μην εμποδίζεται η έξοδος του καπνού από οτιδήποτε.

Τρόπος λειτουργίας του παραδοσιακού τζακιού

Στα παραδοσιακά τζάκια η θερμότητα διαδίδεται μέσω της ακτινοβολίας και όχι μέσω της διοχέτευσης θερμού αέρα στο χώρο, όπως γίνεται με τα ενεργειακά τζάκια.
Η λειτουργία τους είναι τοπική γιατί έχουν πολύ μεγάλη απώλεια θερμότητας.
Είναι οικονομικότερα σε σχέση με τα ενεργειακά τζάκια και δίνουν μεγαλύτερη αίσθηση θαλπωρής, καθώς η επαφή με τη φωτιά είναι αμεσότερη.
Απορροφούν την υγρασία και τις οσμές και αερίζουν το σπίτι, καταναλώνουν όμως πολύ μεγαλύτερη ποσότητα ξύλων για να ζεστάνουν καλά τον χώρο.

Συμβουλές για τη σωστή λειτουργία του παραδοσιακού τζακιού

• Το άναμμα του τζακιού πρέπει να γίνεται σταδιακά, με ανοιχτό το κλαπέ των καυσαερίων. Τοποθετούμε αρχικά λίγο προσάναμμα και σιγά σιγά προσθέτουμε περισσότερα ξύλα.
• Είναι καλύτερα να αγοράζουμε τα ξύλα σε εποχή που δεν έχουν ακόμη βραχεί για να μην δυσκολεύεται η καύση τους, αλλά και για να μην ζυγίζουν περισσότερο λόγω της υγρασίας.
• Σύντομη και υψηλή απόδοση θερμότητας.
• Το καλύτερο ξύλο για τζάκι είναι το πουρνάρι. Ακολουθεί το ξύλο της βελανιδιάς, της ελιάς και της οξιάς. Για προσάναμμα χρησιμοποιούνται μαλακά ξύλα από κωνοφόρα δέντρα, όπως το πεύκο και η ερυθρελάτη.